Nedim AKIN

Her ağaç, görünmeyen köklerinden beslenir; insan da öyledir. Ağacın gücü, toprak altında derinlere uzanan köklerinden gelir. İnsanların kökleri ise geçmişlerinde, ailelerinde, yaşadıkları çevrede, okudukları kitaplarda ve biriktirdikleri deneyimlerde saklıdır.

Tıpkı bir ağacın kökleri ne kadar sağlam ve derinse, ağacın da o kadar güçlü ve dayanıklı olması gibi, insan da hayatındaki “köklerinden” aldığı güçle hayatta ayakta kalır. Bu kökler, bireyin kişiliğini, değerlerini ve hayatta karşılaştığı zorluklarla başa çıkma kapasitesini şekillendirir.

Aile: İnsan, ilk gücünü anne babasından ve aile ortamından alır. Aile, bir ağacın toprakla buluştuğu yer gibidir; sağlam bir temel sunar.

Geçmiş ve Deneyimler: İnsan, yaşadığı olaylardan ders alır. Tıpkı ağacın kökleri nasıl yıllar içinde büyüyorsa, insanın deneyimleri de onu olgunlaştırır ve güçlendirir.

Eğitim ve Kitaplar: Kitaplar ve bilgi, insanın zihinsel besin kaynağıdır. Ağaçlar toprağın minerallerini nasıl emerse, insan da okuduklarından ve öğrendiklerinden büyür.

Yaşadığı Ortam: İnsan, içinde bulunduğu çevreden enerji alır. Sağlıklı bir çevrede yetişen bir ağaç nasıl daha güçlü büyürse, insan da kendini destekleyen bir ortamda potansiyelini ortaya koyabilir.

Sonuç: Köklerden Gelen Güç
Ağaçlar hayatta kalmak için köklerinden beslenir, insanlar da aynı şekilde geçmişlerinden, ailelerinden ve öğrenimlerinden güç alır. Hayatta sağlam durabilmek, tıpkı kökleri güçlü bir ağaç gibi, derin bir temele dayanır. İnsan, köklerini tanıdığı ve güçlendirdiği ölçüde, geleceğe daha sağlam adımlarla yürür.

__________________________________________________

İnsan ve Tohum

Bir tohumdan büyük bir ağaç doğar,
Tomurcuk büyür, filizlenir bahar.
İnsan da böyledir, sabırla yeşerir,
Zorlu yollarla büyür, olgunlaşır ve serilir.

Bahar gelir, çiçek açar umutla,
Sonra döker yapraklarını sessizce.
Ama bil ki her dökülüş, yeni bir başlangıçtır,
Kışın ardından hep bir bahar saklıdır.

Gönlün, Allah’ın yolunda sabit durursa,
Zorlu şartlar bile seni yükseltir.
Hayat, hem güldürür hem ağlatır,
Ama her ikisi de seni hayata bağlar.

Hayat bir denge, verir ve alır,
Yukarı çıkarır, bazen aşağı indirir.
Soğuk rüzgar serttir, sıcak rüzgar yumuşak,
Ama ikisi de seni güçlü kılar, bırakmaz zayıf.

O halde tohum gibi derinlere kök sal,
Her fırtına seni büyütür, her yağmur seni yıkar.
Hayat ne verirse kabul et, sabırla ilerle,
Çünkü sonunda gökyüzüne uzanan bir ağaç var sende.